- osłabiony
- xälsez, köçsez transk. köçsöz
Słownik polsko-tatarska. 2009.
osłabiony
Look at other dictionaries:
prochy — pot. Być na prochach a) «znajdować się pod wpływem silnych leków»: (...) ciągle chce się mu spać... – To nic dziwnego, jest osłabiony i w dodatku na silnych prochach. Roz tel 1998. b) «być pod wpływem narkotyków»: (...) nie dogadasz się z nią,… … Słownik frazeologiczny
przechodzić zob. przejść. — przechodzić Przechodzić grypę, anginę, przeziębienie itp. «przebyć grypę, anginę, przeziębienie itp., nie kładąc się do łóżka, nie leżąc w łóżku»: Frik następnego dnia dostał grypy. Do tej pory każde przeziębienie potrafił przechodzić. Tym razem… … Słownik frazeologiczny
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
łazarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek osłabiony, wycieńczony przez chorobę, złe warunki; nędzarz, biedak» ‹od imienia postaci biblijnej› … Słownik języka polskiego
osłabiać — ndk I, osłabiaćam, osłabiaćasz, osłabiaćają, osłabiaćaj, osłabiaćał, osłabiaćany osłabić dk VIa, osłabiaćbię, osłabiaćbisz, osłab, osłabiaćbił, osłabiaćbiony 1. «czynić słabym, słabszym pod względem fizycznym lub jakimkolwiek innym» Gorączka… … Słownik języka polskiego
przemęczony — przemęczonyczeni imiesł. bierny czas. przemęczyć (p.) przemęczony w użyciu przym. «odczuwający przemęczenie; wyczerpany, osłabiony wskutek nadmiernego wysiłku fizycznego lub umysłowego; będący wyrazem, objawem przemęczenia» Przemęczone oczy.… … Słownik języka polskiego
schorzały — schorzałyali «osłabiony, wycieńczony chorobą; schorowany» Był tak schorzały, że nie wychodził już z domu … Słownik języka polskiego
zdechły — zdechłychli imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zdechnąć (p.) zdechły w użyciu przym., pot. «słaby fizycznie, chorowity, osłabiony» Był taki zdechły, że ledwo chodził … Słownik języka polskiego
zleżały — «zepsuty, nadpsuty, nadwątlony, osłabiony wskutek długiego leżenia; rzadziej: zbity, skawalony od długiego leżenia (zwykle bez dostępu powietrza)» Zleżały towar. Zleżały jedwab, papier. Zleżała tkanina, skóra. Zleżałe pończochy. Zleżała słoma … Słownik języka polskiego
